تصمیمات، تصمیمات، تصمیمات… زندگی پر از تصمیم است. پی اچ پی هم همینطور. تصمیمات ما را قادر می سازند تا خروجی را با توجه به شرایط تغییر دهیم. برای تصمیم گیری در PHP از جملات شرطی Conditional Statements استفاده می کنم. رایج ترین جملات شرطی در PHP استفاده از کلمه if است. در زندگی واقعی، ممکن است با تصمیم زیر روبرو شوید: اگر هوا گرم باشد، به ساحل می روم.
در شبه کد پی اچ پی، همین تصمیم به صورت زیر است:
if (the weather's hot) {
I'll go to the beach;
}وضعیت مورد آزمایش در داخل پرانتز قرار می گیرد و عمل حاصل بین آکولاد ها (کورلی بریس ها) انجام می شود.
این الگوی اصلی تصمیم گیری است:
if (condition is true) {
// code to be executed if condition is true
}کد داخل کورلی بریس های باز و بسته فقط در صورتی اجرا می شود که شرط درست باشد. اگر نادرست باشد، PHP همه چیز بین ها را نادیده می‌گیرد و به بخش بعدی کد می‌رود. اینکه چگونه PHP درست یا نادرست بودن یک شرط را تعیین می کند در بخش زیر توضیح داده شده است.
گاهی اوقات، دستور if تنها چیزی است که شما نیاز دارید، اما اغلب می‌خواهید در صورت برآورده نشدن شرط، یک اقدام پیش‌فرض فراخوانی شود. برای انجام این کار، از موارد دیگری مانند زیر استفاده کنید:
if (condition is true) {
// code to be executed if condition is true
} else {
// default code to run if condition is false
}اگر شروط بیشتری می خواهید، می توانید عبارات شرطی بیشتری مانند این اضافه کنید:
if (condition is true) {
// code to be executed if condition is true
} else {
// default code to run if condition is false
}
if (second condition is true) {
// code to be executed if second condition is true
} else {
// default code to run if second condition is false
}در این حالت هر دو دستور شرطی اجرا خواهند شد. اگر می خواهید فقط یک بلوک کد اجرا شود، از elseif به صورت زیر استفاده کنید:
if (condition is true) {
// code to be executed if first condition is true
} elseif (second condition is true) {
// code to be executed if first condition fails
// but second condition is true
} else {
// default code if both conditions are false
}شما می توانید هر تعداد که دوست دارید از elseif در دستور شرطی استفاده کنید. فقط اولین شرطی که برابر با true باشد اجرا می شود. همه موارد بعدی نادیده گرفته خواهند شد، حتی اگر آنها نیز درست باشند. این بدان معنی است که شما باید عبارات شرطی را به ترتیب اولویتی که می خواهید ارزیابی شوند، بسازید.
انجام مقایسه
عبارات شرطی فقط به یک چیز علاقه دارند: آیا شرط مورد آزمایش برابر با TRUE است یا FALSE.
اگر TRUE نیست، بایدFALSE باشد. جایی برای نیم اندازه یا شاید وجود ندارد. عبارت شرطی داخل پرانتز اغلب به مقایسه دو مقدار بستگی دارد. آیا این بزرگتر از آن است؟ آیا هر دو یکسان هستند؟ و غیره.
برای آزمایش برابری، PHP از دو علامت مساوی (==) استفاده می کند، مانند این:
if ($status == 'administrator') {
// send to admin page
} else {
// refuse entry to admin area
}مقایسه های عددی با استفاده از نمادهای ریاضی برای کمتر از > و بزرگتر از < انجام می شود. فرض کنید اندازه یک فایل را قبل از اینکه اجازه دهید آن را در سرور خود آپلود کنید، بررسی می کنید. شما می توانید حداکثر اندازه 50 کیلوبایت را به این صورت تنظیم کنید (1 کیلوبایت = 1024 بایت):
if ($bytes > 51200) {
// display error message and abandon upload
} else {
// continue upload
}استفاده از تورفتگی و فضای خالی برای نوشتن کدهای منظم و تمیز
ایندنت و تورفتگی کد به نگه داشتن عبارات به شکلی منطقی کمک و درک کلی جریان کدها را آسان تر می کند. PHP هر فضای خالی داخل کد را نادیده می گیرد، بنابراین شما می توانید هر سبکی را که دوست دارید انتخاب کنید. فقط یکدست باشید تا بتوانید هر چیزی را که نامناسب به نظر می رسد تشخیص دهید.
اکثر برنامه نویسان متوجه می شوند که تورفتگی چهار یا پنج فاصله باعث خواناترین کد می شود. شاید بزرگترین تفاوت در استایل ها در موقعیت کورلی بریس ها باشد. معمول است که کورلی بریس اول و بازکننده را در همان خط کد قبلی قرار دهید و کورلی بریس بسته را در یک خط جدید بعد از بلوک کد قرار دهید، مانند این:
if ($bytes > 51200) {
// display error message and abandon upload
} else {
// continue upload
}
با این حال، بعضی از برنامه نویسان این سبک را ترجیح می دهند:
if ($bytes > 51200)
{
// display error message and abandon upload
}
else
{
// continue upload
}سبک مهم نیست آنچه مهم است این است که کد شما از روند ثابت استفاده کرده و قابل خواندن باشد.
